• Motywuj dziecko do nauki powtarzając mu np. pamiętasz, bałeś się klasówki, a dobrze ci poszła; jak się przyłożyłeś, to dostałeś czwórką, itp.
• Nie zostawiaj dziecka samego ze swoimi problemami. Nie musisz ciągle proponować mu swojej pomocy, ale wystarczy byś czujnie stał obok. To doda pewności twojemu dziecku
  w stresujących momentach.
• Na wszelki wypadek omów z dzieckiem plan działania, gdyby nie poszło mu dobrze na egzaminie. Wskaż mu drogi wyjścia z sytuacji, np. pójście do szkoły innej, niż zakładało, podpowiedz dziecku korzyści z planu B.
• Nigdy nie strasz go, że niezdanie egzaminu to "koniec świata", czy beznadziejna sytuacja bez wyjścia.
• Unikaj błędnych zachowań: nie mów nigdy "zobaczysz, nie zdasz", "za mało się uczysz", "na wszystko masz czas, tylko nie na naukę" - tego typu komunikaty programują dziecko negatywnie i potęgują stres.
• Nie panikuj. Widząc twoje zdenerwowanie dziecko może pomyśleć, że nie wierzysz w jego umiejętności i - co gorsze - samemu zacząć tak myśleć.
• Nie okazuj mu swojego stresu. Niezależnie, jak często i mocno przejmujesz się jego egzaminem. Staraj się też nie opowiadać ciągle o nim w obecności dziecka, nawet gdy rozmawiasz z kimś innym. Unikaj długich dyskusji na temat egzaminu na rodzinnych spotkaniach lub u znajomych. Niepotrzebnie zestresujesz tym siebie i dziecko.

Na pięć dni przed egzaminem:

• Powiedz dziecku, że bez względu na wszystko wierzysz w jego możliwości.
• Opowiedz dziecku kilka dowcipów i anegdot o różnych ludziach i znajomych, którzy denerwowali się, a jednak zdali egzamin. Możesz także opowiedzieć o własnym zdenerwowaniu przed swoimi egzaminami.
• Pokaż dziecku postawę: "że jakby co, to świat się nie zawali".

W dniu egzaminu trzymaj nerwy na wodzy i uśmiechnij się do dziecka i dodaj mu otuchy. Dopilnuj, aby dziecko zabrało wszystko, co będzie mu potrzebne na egzaminie: strój, legitymację, długopis, dobre słowo.